Τέτοιο Πάσχα δεν έχουμε ξαναζήσει. Έπρεπε να το περάσει ΚΑΙ αυτό η γενιά μας. Η λαμπρότερη γιορτή της Χριστιανοσύνης και του Ελληνισμού μας βρίσκει σε κατ´οίκον περιορισμό.
Το «Χριστός Ανέστη» όμως, μπορούμε να το βροντοφωνάξουμε όσο ποτέ άλλοτε. Μπορούμε αυτό το Μεγάλο Σαββάτο να μη φέρουμε την Ανάσταση μόνο στα σπίτια μας, να τη φέρουμε ο ένας για τον άλλον.
Στα μπαλκόνια, λοιπόν, και τις αυλές μας ας βάλουμε δυνατά τη μετάδοση της Θείας Λειτουργίας, ας ψάλουμε όλοι μαζί το Αναστάσιμο Τροπάριο, ας φωτίσουμε με τα κεριά και τις λαμπάδες μας – και το φως από τον αναπτήρα, φέτος Άγιο θα είναι! – τις ψυχές μας που διψούν να ξαναβρεθούν μαζί.
Τώρα που χρειαζόμαστε ακόμη περισσότερο να ακούσουμε στο δικό μας «Χριστός Ανέστη» να μας απαντά ο πλησίον «Αληθώς ο Κύριος», ας θυμηθούμε κι ας θυμίσουμε σε όλους τι σημαίνει Πάσχα των Ελλήνων.
Τα μεσάνυχτα αυτού του Μεγάλου Σαββάτου ας αντηχήσει ο Αναστάσιμος χαιρετισμός δυνατά σε όλη την Ελλάδα, κι από εδώ σε όλον τον κόσμο, πιο δυνατά από ποτέ.
Καλή Ανάσταση!