Στις θάλασσες όλης της Ελλάδας έχουν εξαπλωθεί οι μωβ μέδουσες, η εμφάνιση των οποίων ξεκίνησε αρχικά από το Ιόνιο.
Πλέον, έχουν εντοπιστεί πολλές και σε παραλίες της Αττικής. Όπως προειδοποιούν οι ειδικοί, το τσίμπημα της μωβ μέδουσας θέλει διαφορετική προσέγγιση από την αντιμετώπιση με αμμωνία.
Τσούξιμο και έντονος πόνος είναι το πρώτο πράγμα που αισθάνεται κανείς από το τσίμπημα της μώβ μέδουσας. Το σημείο όπου έχει δεχθεί το τσίμπημα θα πρέπει να ξεπλυθεί άμεσα με άφθονο θαλασσινό νερό.
Όπως εξήγησε η δερματολόγος Πέννυ Δαλαμπούρα στο Mega, «στη συνέχεια θα πρέπει να βγει έξω από τη θάλασσα και να αφαιρέσει όχι με γυμνό χέρι αλλά είτε με κάποια πλαστική τηλεκάρτα πιστωτική κάρτα ή ακόμη καλύτερα και με γάντι πλαστικό αν υπάρχουν κάποια υπολείμματα από τα πλοκάμια».
Υπό το φόβο του τσιμπήματος, δεν είναι λίγοι οι πολίτες που αποφεύγουν να κολυμπήσουν σε νερά στα οποία έχουν εντοπιστεί οι μωβ μέδουσες. Τα θαλάσσια ρεύματα έφεραν τα μαλάκια και στο Αιγαίο, στο Θερμαϊκό και τη Χαλκιδική, στον Παγασητικό και τις Σποράδες, νότια της Εύβοιας και στις Κυκλάδες αλλά και στον Αργοσαρωνικό.
Όπως σημείωσε ο ωκεανολόγος Χαρίτων Χιντήρογλου, η μωβ μέδουσα «έχει μία αμυδρή κίνηση δεν μπορεί δυναμικά μεταφερθεί από ένα μέρος σε κάποιο άλλο σε τέτοιες περιπτώσεις περιμένουμε τα ρεύματα και το θεό άνεμο». Αραιοί πληθυσμοί μωβ μεδουσών έχουν κάνει την εμφάνισή τους και στην Αττική σε παραλίες στα Μέγαρα, την Ελευσίνα, τον Άγιο Κοσμά, τη Γλυφάδα, την Ανάβυσσο, τη Βάρη, τη Βουλιαγμένη και τη Σαρωνίδα.
Κυριότερες αιτίες που «βλέπουν» οι ειδικοί πίσω από την πληθυσμιακή έξαρση του φαινομένου είναι η κλιματική αλλαγή και η υπεραλίευση μεγάλων ψαριών, καθώς εκτός από τις χελώνες, θηρευτές των μεδουσών είναι ο ξιφίας, ο τόνος και το φεγγαρόψαρο.
